(ç)alıntıdır
Geceleri ömürler biter bu şehirde
İşte bir aşığın ruhu daha
Ayak sesleri duyulmadan
Yürürken kaldırımsız caddelerde
Sonsuz karanlığa doğru
Bir öpücük kondurur
Son bir öpücük
Yasak sevdanın çatlak dudağına...
Artık yalnızlık vaktidir
Karanlıktan kurtulma sırası ondadır
Birden söner sokak lambaları
Rüzgâr kesilip
Son yaprak yere düştüğünde
Sabah olmuştur bu şehirde...